İspanyol havacılık ve altyapı şirketi Ferrovial, Dalaman Havalimanı işletme hakkının yüzde 60’ını 140 milyon Avro’ya YDA Kümesi’nden satın almak için anlaştı.
Açıklamalar gösteriyor ki prosedürlerin tamamlanmasıyla satış, yılın birinci yarısında gerçekleşecek.
Aslında havalimanının işletme hakkına 2042 yılına kadar YDA Küme sahipti.
Bu satışla YDA Küme geriye kalan 20 yıl için imtiyaz hakkını devretmiş olacak.
Sonuç itibariyle de bir kurum daha kıymetinin altında yabancılara gitmiş olacak.
aslına bakarsanız yerli ve ulusal olmak bunu gerektirir o denli değil mi?
Gelin görün ki kamunun rolünün asgariye indirilmesi yahut büsbütün kaldırılması maksadıyla hayatımıza giren “özelleştirme” ile ülke olarak ne hallere geldik.
1986 yılında başlayan Türkiye’nin özelleştirme serüveninde, şuurlu siyasetlerle ziyan ettirilen kamu işletmeleri adım adım tasfiye edildi maalesef.
Gelinen noktada özelleştirmenin temel amacının kamusal üretimi yok etmek, özelleştirme üzerinden yabancı sermaye için yeni kâr alanları açmaktan öteki bir işe yaramadığı fazlaca net ortaya çıktı.
Bakın! Bu ülkede 1986 yılından bugüne kadar yapılan özelleştirmelerden elde edilen gelir 68 milyar dolar…
Bu sayının yüzde 87’si 59,2 milyar doları tek başına 2001 krizinden daha sonra iktidara gelen AKP periyodunda yapıldı.
AKP iktidarında 10 liman, 81 elektrik santrali 40 tesis (işletme), 3 bin 483 taşınmaz mal, 3 adet gemi ve 36 maden alanı özelleşti.
Buna halka arz ve pay satışıyla elden çıkarılan neredeyse 100’e yakın işletmedeki kamu hisselerini da eklersek bilançoyu siz düşünün.
Bu yazdıklarım da eksik var fazlalık yok inanın ki!
Artık de Dalaman Havalimanı…
Devlet Hava Meydanları İşletmesi’nin 2003 yılında Yap-İşlet-Devret modeline bakılırsa açmış olduğu Dalaman Havalimanı Dış Sınırlar Terminali’nin üretim ve işletim ihalesini YDA Küme kazanmış ve 2006 yılından itibaren işletmesini sürdürürken devletten yerliye oradan da yabancıya geçiş sağlandı hayli şükür.
Artık kimse üzerimize sizde her şeye muhalifsiniz yaftası ile gelmesin lütfen!
Özelleştirmenin bizi süreklediği açmaza besin başta olmak üzere güç, gübre, mazot üzere temel girdilerdeki dışa bağımlılığımıza dikkat çekmek istiyorum o kadar.
Son günlerdeki fiyat artışlarının niçini üretemeyen, elindeki satan ve ithalata dayalı bir siyaset uygulama anlayışının eseri değil de nedir sanki?
Dalaman Havalimanı olağan olarak ki yalnızca bir örnek.
Cumhuriyet ile bir arada milletçe birlikte sağladığımız tüm kazanımların yok edilmesi ve geldiğimiz noktada iğniçin ipliğe ithalata dayalı bir ekonomik sistemimizin varlığı epey üzücü değil mi?
80 yılın birikimi 20 yılda satıldı. Kamu varlıklarının bu satışına karşın açıklar kapatılamadı, son 10 yılda 170 milyar doları aşan bütçe açığı verildi.
Pekala biz güzelim fabrikalarımızı, bankalarımızı, limanlarımızı niye sattık bu biçimde?
Artık diyeceksiniz ki: Her şeyimiz elimizden gitmişken Dalaman Havalimanı mı gözünüze battı?
Yok gözümüze değil ancak yüreğimize batıyor artık bu yapılanlar!
Ülkemizin bedellerinin hiç uğruna satışı, bunlara kimsesinin ses çıkarmayışı süslü argümanlar ile satışların alt yapılarının oluşturulması, itiraz edenin CEHAPE zihniyeti olarak hor görülmesi acıtıyor içimizi.
Mevzu olağan olarak Dalaman Havalimanı satışı değil yalnızca.
Husus ne mi?
Mevzu bir kişinin aldığı kararlar daha sonrası ülkenin freni patlamış otomobil misali yokuş aşağı süratle gitmesi.
Bahis hukukun, demokrasinin, insan hak ve özgürlüklerinin rafa kalkması.
Husus ülkedeki derin sessizlik…
Daha ne olsun!
Açıklamalar gösteriyor ki prosedürlerin tamamlanmasıyla satış, yılın birinci yarısında gerçekleşecek.
Aslında havalimanının işletme hakkına 2042 yılına kadar YDA Küme sahipti.
Bu satışla YDA Küme geriye kalan 20 yıl için imtiyaz hakkını devretmiş olacak.
Sonuç itibariyle de bir kurum daha kıymetinin altında yabancılara gitmiş olacak.
aslına bakarsanız yerli ve ulusal olmak bunu gerektirir o denli değil mi?
Gelin görün ki kamunun rolünün asgariye indirilmesi yahut büsbütün kaldırılması maksadıyla hayatımıza giren “özelleştirme” ile ülke olarak ne hallere geldik.
1986 yılında başlayan Türkiye’nin özelleştirme serüveninde, şuurlu siyasetlerle ziyan ettirilen kamu işletmeleri adım adım tasfiye edildi maalesef.
Gelinen noktada özelleştirmenin temel amacının kamusal üretimi yok etmek, özelleştirme üzerinden yabancı sermaye için yeni kâr alanları açmaktan öteki bir işe yaramadığı fazlaca net ortaya çıktı.
Bakın! Bu ülkede 1986 yılından bugüne kadar yapılan özelleştirmelerden elde edilen gelir 68 milyar dolar…
Bu sayının yüzde 87’si 59,2 milyar doları tek başına 2001 krizinden daha sonra iktidara gelen AKP periyodunda yapıldı.
AKP iktidarında 10 liman, 81 elektrik santrali 40 tesis (işletme), 3 bin 483 taşınmaz mal, 3 adet gemi ve 36 maden alanı özelleşti.
Buna halka arz ve pay satışıyla elden çıkarılan neredeyse 100’e yakın işletmedeki kamu hisselerini da eklersek bilançoyu siz düşünün.
Bu yazdıklarım da eksik var fazlalık yok inanın ki!
Artık de Dalaman Havalimanı…
Devlet Hava Meydanları İşletmesi’nin 2003 yılında Yap-İşlet-Devret modeline bakılırsa açmış olduğu Dalaman Havalimanı Dış Sınırlar Terminali’nin üretim ve işletim ihalesini YDA Küme kazanmış ve 2006 yılından itibaren işletmesini sürdürürken devletten yerliye oradan da yabancıya geçiş sağlandı hayli şükür.
Artık kimse üzerimize sizde her şeye muhalifsiniz yaftası ile gelmesin lütfen!
Özelleştirmenin bizi süreklediği açmaza besin başta olmak üzere güç, gübre, mazot üzere temel girdilerdeki dışa bağımlılığımıza dikkat çekmek istiyorum o kadar.
Son günlerdeki fiyat artışlarının niçini üretemeyen, elindeki satan ve ithalata dayalı bir siyaset uygulama anlayışının eseri değil de nedir sanki?
Dalaman Havalimanı olağan olarak ki yalnızca bir örnek.
Cumhuriyet ile bir arada milletçe birlikte sağladığımız tüm kazanımların yok edilmesi ve geldiğimiz noktada iğniçin ipliğe ithalata dayalı bir ekonomik sistemimizin varlığı epey üzücü değil mi?
80 yılın birikimi 20 yılda satıldı. Kamu varlıklarının bu satışına karşın açıklar kapatılamadı, son 10 yılda 170 milyar doları aşan bütçe açığı verildi.
Pekala biz güzelim fabrikalarımızı, bankalarımızı, limanlarımızı niye sattık bu biçimde?
Artık diyeceksiniz ki: Her şeyimiz elimizden gitmişken Dalaman Havalimanı mı gözünüze battı?
Yok gözümüze değil ancak yüreğimize batıyor artık bu yapılanlar!
Ülkemizin bedellerinin hiç uğruna satışı, bunlara kimsesinin ses çıkarmayışı süslü argümanlar ile satışların alt yapılarının oluşturulması, itiraz edenin CEHAPE zihniyeti olarak hor görülmesi acıtıyor içimizi.
Mevzu olağan olarak Dalaman Havalimanı satışı değil yalnızca.
Husus ne mi?
Mevzu bir kişinin aldığı kararlar daha sonrası ülkenin freni patlamış otomobil misali yokuş aşağı süratle gitmesi.
Bahis hukukun, demokrasinin, insan hak ve özgürlüklerinin rafa kalkması.
Husus ülkedeki derin sessizlik…
Daha ne olsun!