“Açıkdeniz” isimli dergiye dikkat çeken açıklamalarda bulunan Eski Diyanet İşleri Lideri Mehmet Görmez, “Şu anda ahlaki üstünlük noktasında problemler yaşıyoruz” yorumunu yaptı. Dinin siyasete dahil edilmesi üzerine konuşan Görmez, “Dinin politikleşmesi, dinin salt politik bir düzeneğe dönüşmesi ne kadar büyük bir yanılgı ise, siyasetin dinileşmesi, siyasetin din üzere takdim edilmesi de o kadar büyük bir tehlikedir” sözlerini kullandı.
Görmez’in açıklamaları şöyleki:
“Dijitalleşmeyle bir arada davetin lisanında ve üslubunda bizatihi dijital dünyanın kavramları hâkim olmaya başladı: imaj, reklam ve propaganda. Fakat imaj, reklam ve propaganda irşad, davet ve bildirinin aracı olarak kullanılamaz.
Biz şu vücudun sünnetlerini epeyce seviyoruz da, kalbin sünnetlerini, lisanın, aklın, ruhun sünnetlerini ihmal ediyoruz. O denli olduğu için de, kullandığımız din lisanını bir türlü rahmetle buluşturamıyoruz. Güç ve iktidar sahibi olmak, bizatihi ümmeti inşa etmenin önüne geçti. Bu da birlikteinde gündelik politik ve ideolojik bir şey doğurdu. Bu telaffuzun kendisi dinin sırtında yüke dönüştü aslında. Ve bu sefer o gücü kaybetmemek bir gayeye dönüştü. Bunun için de en ağır, en hoyrat lisan kullanılmaya başlandı.
SİYASETİN DİNİLEŞMESİ BÜYÜK BİR TEHLİKE
Dinin politikleşmesi, dinin salt politik bir sisteme dönüşmesi ne kadar büyük bir kusur ise, siyasetin dinileşmesi, siyasetin din üzere takdim edilmesi de o kadar büyük bir tehlikedir. Bu iki büyük tehlike şu anda dinin sırtındaki iki büyük yüktür. Bu hepimizin lisanını de, kalbini de, ilgilerimizi de etkiliyor. Bütün kutuplaşmaları da bu doğuruyor.
AHLAKİ ÜSTÜNLÜK NOKTASINDA MESELELER YAŞIYORUZ
bir fazlaca yangında, ölen insanların birden fazla acemi itfaiyecilerin kusurlarıyla ölürler. Şayet itfaiyeci acemi ise insanları tahliye etmedilk evvel suyu oraya basar ve insanların dumandan ölmesine niye olur. Aslında acemi olduğu biçimde kendisine usta itfaiyeci rolü biçip bu ateşleri söndürmek isteyen bir epey âlimimiz, mütefekkirimiz, aydınımız var. Bu niçinle biz dumanda boğuluyoruz. Bir adama dindar dendiği vakit aklımıza birinci gelecek şey, âdildir, emindir, ahlaklıdır, dürüsttür olmalı. İslam ümmeti teknolojiyi kaybetmekle üstünlüğünü kaybetmez. Ancak ahlakî üstünlüğümüzü kaybettiğimiz vakit biz kaybederiz. Şu anda ahlakî üstünlük noktasında sıkıntılar yaşıyoruz.”
Görmez’in açıklamaları şöyleki:
“Dijitalleşmeyle bir arada davetin lisanında ve üslubunda bizatihi dijital dünyanın kavramları hâkim olmaya başladı: imaj, reklam ve propaganda. Fakat imaj, reklam ve propaganda irşad, davet ve bildirinin aracı olarak kullanılamaz.
Biz şu vücudun sünnetlerini epeyce seviyoruz da, kalbin sünnetlerini, lisanın, aklın, ruhun sünnetlerini ihmal ediyoruz. O denli olduğu için de, kullandığımız din lisanını bir türlü rahmetle buluşturamıyoruz. Güç ve iktidar sahibi olmak, bizatihi ümmeti inşa etmenin önüne geçti. Bu da birlikteinde gündelik politik ve ideolojik bir şey doğurdu. Bu telaffuzun kendisi dinin sırtında yüke dönüştü aslında. Ve bu sefer o gücü kaybetmemek bir gayeye dönüştü. Bunun için de en ağır, en hoyrat lisan kullanılmaya başlandı.
SİYASETİN DİNİLEŞMESİ BÜYÜK BİR TEHLİKE
Dinin politikleşmesi, dinin salt politik bir sisteme dönüşmesi ne kadar büyük bir kusur ise, siyasetin dinileşmesi, siyasetin din üzere takdim edilmesi de o kadar büyük bir tehlikedir. Bu iki büyük tehlike şu anda dinin sırtındaki iki büyük yüktür. Bu hepimizin lisanını de, kalbini de, ilgilerimizi de etkiliyor. Bütün kutuplaşmaları da bu doğuruyor.
AHLAKİ ÜSTÜNLÜK NOKTASINDA MESELELER YAŞIYORUZ
bir fazlaca yangında, ölen insanların birden fazla acemi itfaiyecilerin kusurlarıyla ölürler. Şayet itfaiyeci acemi ise insanları tahliye etmedilk evvel suyu oraya basar ve insanların dumandan ölmesine niye olur. Aslında acemi olduğu biçimde kendisine usta itfaiyeci rolü biçip bu ateşleri söndürmek isteyen bir epey âlimimiz, mütefekkirimiz, aydınımız var. Bu niçinle biz dumanda boğuluyoruz. Bir adama dindar dendiği vakit aklımıza birinci gelecek şey, âdildir, emindir, ahlaklıdır, dürüsttür olmalı. İslam ümmeti teknolojiyi kaybetmekle üstünlüğünü kaybetmez. Ancak ahlakî üstünlüğümüzü kaybettiğimiz vakit biz kaybederiz. Şu anda ahlakî üstünlük noktasında sıkıntılar yaşıyoruz.”