bu biçimde, Ramazan ayı için birinci yapacağımız şey manevi kirlerden temizlenmek, günah lekelerinden arınmak, dinin yasakladığı ziyanlı şeylerden uzaklaşmak gerekir.
PROF. DR. NİYAZİ BEKİ
Fert ve toplum olarak kötülüklerden arınmak, her vakit hoşluklarla donanmaktan daha önceliklidir. Çünkü kirli bir tabana en pak bir şey bıraksanız o da kirlenir. Bu sebepledir ki, iman ve tevhid sarayına çıkabilmek için iki basamaklı bir süreç gerekiyor. Birinci basamakta ‘La ilahe’ (hiç bir ilah yoktur) ameliyesiyle saray yolunun üzerinde bulunan her türlü küfür ve şirkin pasları, küfrün tozları, fısk ve fücurun kirleri temizlenir, her yer pırıl pırıl olur. İkinci basamakta ‘İlla-Allah=’(hakiki ilah olarak lakin Allah vardır) ameliyesiyle yola kırmızı(daha doğrusu yeşil) halılar serilir. bu biçimdece mümin kimsenin lisanıyla seslendirdiği, kalbiyle tasdik ettiği gerçek tevhid pırlantası her türlü kirlerden arınmış olarak arz-ı didar edecektir. bu biçimde evvel arınmak daha sonra donanmak kıymetli bir sırlamadır.
Bilhassa, Ramazan ayı üzere mümtaz ve münbit bir iklimin atmosferine girerken, öncelikli işlerin tespiti büyük ehemmiyet arz eder. Çünkü kısa bir vakit diliminde önceliği olan işlerin sıralaması yanlış yapılır da onuncu sırada yer alan bir işi birinci sırada bedelli olan bir işin yerine koyarsanız, sıradan bir hesapla en az on kat ziyan ediyorsunuz demektir. Dünyevi işlerde olduğu üzere, uhrevî işlerde de sayısal çoğunluktan fazla kalite ön plandadır. Örneğin, bir gram altın yirmi gram gümüşten daha pahalıdır. Feraset sahibi hiç kimse, sayısal çoğunluğa bakarak on yahut yirmi gram gümüşü bir gram altından üstün tutmaz. Keza dış görünüşüne bakarak bir cam modülünü mümtaz bir elmasa yeğleyen kimsenin cahilliğinden kuşku edilmez. Hakikaten Kur’an-ı kerimde işlerin çoğunluğuna değil, kaliteli oluşuna dikkat çekilmiştir. “Hanginizin daha hoş (daha kaliteli) iş yapacağını test etmek üzere vefat ve ömrü yaratan Allah’tır” (Mülk, 67/2) mealindeki ayette “hanginizin daha epeyce iş yapar” yerine “daha güzel/kaliteli iş yapar” sözüne yer verilerek bu gerçeğin altı çizilmiştir.
GÖZLERİ HARAMA, KULARLARI BOŞ LAFA KAPATMALI
Genel olarak işleri ‘iyilik-kötülük/kâr-zarar/ hayır-şer’ halinde iki kısma ayırmak mümkündür. İslam’da bu bahis ‘emir ve yasaklar’ formülü ile seslendirilmiştir. Allah’ın bütün buyrukları hayırdır, bütün yasakları şerdir. Bu genel taksime göre, şerlerden/kötülüklerden uzak durmak, güzellikleri işlemekten daha önceliklidir. Bilinen sözüyle “Def-i mezarrat, celb-i menafia racihtir” yani, ziyanlı olan şeyleri defetmek, kârlı olan şeyleri elde etmekten daha önceliklidir. İşte Ramazan ayında da bu kuralı işletmek pek akla yatkın bir davranıştır. bu biçimde, Ramazan ayı için birinci yapacağımız şey manevi kirlerden temizlenmek, günah lekelerinden arınmak, dinin yasakladığı ziyanlı şeylerden uzaklaşmak gerekir. Bu ameliyelere evvel tövbe ve istiğfar ile başlamalı, pişmanlık ateşiyle mevcut pasları eritmelidir. daha sonra maddi ve manevi donanımlarımız için bembeyaz bir sayfa açıp onları nefis ve şeytanın telkinlerinden etkilenmemeleri için ‘Allah’a karşı saygılı olmayı’ söz eden takva zırhına bürünmelidir. örneğin: Gözlerimizi haramlardan sakındırmalı, yararsız, gereksiz, malayani şeylerle meşgul etmemeliyiz. Kulaklarımızı, haramlara kapatmalı, gıybet, dedi-kodu, gereksiz lakırdı, yararsız boş lafları dinlemekle günaha sokmamalıyız. Lisanımızı, gıybet, fitne-fesat, dedi-kodu, malayani, boş ve gereksiz işlerde kullanmamalıyız. Aklımızı, gönlümüzü, hislerimizi olumsuz güç çıkaran tahayyüllerden, süflî dileklerin izini takip eden tasavvurlardan, heva ve hevesleri okşayan temayüllerden sıyrılıp arınmalıyız.
Bu olumsuz ve ziyanlı güç kapılarını kapattıktan daha sonra, bu donanımlara sinerji, memnunluk ve huzur dağıtan hoş kapıları açmalıyız. Örneğin: Gözlerimizi, ilahî sıfatların tecellilerini yansıtan şahane sanat tablolarını gözlemleyen, Allah’ın kitabını, peygamberinin sünnetini ve bu iki kaynaktan beslenen ilmî yapıtları okuyan birer dürbün ve rasathane olarak kullanmalıyız. Kulaklarımızı, dünya ve ahiret hayatında faydalı olan bilgilere, sohbetlere, konuşmalara açmalıyız. Lisanımızı, Kur’an ve Sünnetle ilgili nasları, dünyevi ve uhrevi faydaları barındıran yapıtları, zikir ve evradı okumakla meşgul etmeliyiz. Aklımızı, Allah’ın iki kitabı olan kâinat kitabı ile Kur’an’ı anlamaya, tedebbür ve tefekkür etmeye sevk etmeliyiz. Gönlümüzü lebalep yaratanın ve yaratılanın sevgisiyle dolduralım.
RAMAZAN’DA MEREDE-İ ŞEYÂTÎN NASIL ZİNCİRE VURULUR?
Peygamber Efendimiz (s.a.v) “Ramazan ayı girince Cennet kapıları açılır, Cehennemin kapıları kapanır ve merede-i şeyâtîn zincire vurulur.” (Buhari, Savm, 5) buyurmuştur. Hadiste geçen ‘Merede’, inatçılar, direnenler, saldırganlar demektir. Bu sözle, şeytanların en azgınları, ipe-sapa gelmezleri, gözü dönmüşleri kastedilmektedir. Evet, bu mübarek ayda, ‘merede-i şeyâtîn’ zincire vurulmaktadır. Ramazan ayında bağlanan şeytanlar, özel şeytanlar değildir; daha ziyanlı ve şerli şeytanlardır. her insanın özel şeytanı ise beşerle daima birlikte bulunmaktadır. Şayet şeytan beşerden ayrılsa bu biçimde insanın terakki zembereği durur. Grafit denilen madenin 100 bin atmosfer basınç ve 3 bin derece sıcaklık altında tutulmasıyla lakin elmas elde edildiği düşünülürse, insan fıtratındaki elmastan epeyce daha değerli madenlerin açığa çıkması için şeytanların ne kadar gerekli olduğunu idrak edebiliriz.
Ancak Ramazan ayındaki atmosferin daha nurani ve mânevî iklimle hayat bulması, gönüllerin iman ve Kur’an parıltılarına boyanması ve her insanın derecesine göre cesedinden sıyrılıp ruhi bir hayata adım atması sebebiyle Ramazan-ı Şerif’te bu şeytanların etkileri ve ziyanları azalabilir.
Üstte açıklamaya çalıştığımız konuları kelam konusu hadisi ışığında özetlersek, denilebilir ki, maddi-manevi donanımlarımıza ziyanlı kapıların kapanması şeytanların bağlanması ve cehennem kapılarının kapanması manasına geldiği üzere, bu donanımlara olumlu, faydalı ve sinerji dağıtan kapıların açılması da ilham meleklerinin yardımcı olması ve cennet kapılarının arkasına kadar açılması manasına gelir. Ne olur, bize hoş ilhamla yardımcı olmak isteyen meleklere biz de hoş kapılarımızı açarak yardımcı olalım..
PROF. DR. NİYAZİ BEKİ
Fert ve toplum olarak kötülüklerden arınmak, her vakit hoşluklarla donanmaktan daha önceliklidir. Çünkü kirli bir tabana en pak bir şey bıraksanız o da kirlenir. Bu sebepledir ki, iman ve tevhid sarayına çıkabilmek için iki basamaklı bir süreç gerekiyor. Birinci basamakta ‘La ilahe’ (hiç bir ilah yoktur) ameliyesiyle saray yolunun üzerinde bulunan her türlü küfür ve şirkin pasları, küfrün tozları, fısk ve fücurun kirleri temizlenir, her yer pırıl pırıl olur. İkinci basamakta ‘İlla-Allah=’(hakiki ilah olarak lakin Allah vardır) ameliyesiyle yola kırmızı(daha doğrusu yeşil) halılar serilir. bu biçimdece mümin kimsenin lisanıyla seslendirdiği, kalbiyle tasdik ettiği gerçek tevhid pırlantası her türlü kirlerden arınmış olarak arz-ı didar edecektir. bu biçimde evvel arınmak daha sonra donanmak kıymetli bir sırlamadır.
Bilhassa, Ramazan ayı üzere mümtaz ve münbit bir iklimin atmosferine girerken, öncelikli işlerin tespiti büyük ehemmiyet arz eder. Çünkü kısa bir vakit diliminde önceliği olan işlerin sıralaması yanlış yapılır da onuncu sırada yer alan bir işi birinci sırada bedelli olan bir işin yerine koyarsanız, sıradan bir hesapla en az on kat ziyan ediyorsunuz demektir. Dünyevi işlerde olduğu üzere, uhrevî işlerde de sayısal çoğunluktan fazla kalite ön plandadır. Örneğin, bir gram altın yirmi gram gümüşten daha pahalıdır. Feraset sahibi hiç kimse, sayısal çoğunluğa bakarak on yahut yirmi gram gümüşü bir gram altından üstün tutmaz. Keza dış görünüşüne bakarak bir cam modülünü mümtaz bir elmasa yeğleyen kimsenin cahilliğinden kuşku edilmez. Hakikaten Kur’an-ı kerimde işlerin çoğunluğuna değil, kaliteli oluşuna dikkat çekilmiştir. “Hanginizin daha hoş (daha kaliteli) iş yapacağını test etmek üzere vefat ve ömrü yaratan Allah’tır” (Mülk, 67/2) mealindeki ayette “hanginizin daha epeyce iş yapar” yerine “daha güzel/kaliteli iş yapar” sözüne yer verilerek bu gerçeğin altı çizilmiştir.
GÖZLERİ HARAMA, KULARLARI BOŞ LAFA KAPATMALI
Genel olarak işleri ‘iyilik-kötülük/kâr-zarar/ hayır-şer’ halinde iki kısma ayırmak mümkündür. İslam’da bu bahis ‘emir ve yasaklar’ formülü ile seslendirilmiştir. Allah’ın bütün buyrukları hayırdır, bütün yasakları şerdir. Bu genel taksime göre, şerlerden/kötülüklerden uzak durmak, güzellikleri işlemekten daha önceliklidir. Bilinen sözüyle “Def-i mezarrat, celb-i menafia racihtir” yani, ziyanlı olan şeyleri defetmek, kârlı olan şeyleri elde etmekten daha önceliklidir. İşte Ramazan ayında da bu kuralı işletmek pek akla yatkın bir davranıştır. bu biçimde, Ramazan ayı için birinci yapacağımız şey manevi kirlerden temizlenmek, günah lekelerinden arınmak, dinin yasakladığı ziyanlı şeylerden uzaklaşmak gerekir. Bu ameliyelere evvel tövbe ve istiğfar ile başlamalı, pişmanlık ateşiyle mevcut pasları eritmelidir. daha sonra maddi ve manevi donanımlarımız için bembeyaz bir sayfa açıp onları nefis ve şeytanın telkinlerinden etkilenmemeleri için ‘Allah’a karşı saygılı olmayı’ söz eden takva zırhına bürünmelidir. örneğin: Gözlerimizi haramlardan sakındırmalı, yararsız, gereksiz, malayani şeylerle meşgul etmemeliyiz. Kulaklarımızı, haramlara kapatmalı, gıybet, dedi-kodu, gereksiz lakırdı, yararsız boş lafları dinlemekle günaha sokmamalıyız. Lisanımızı, gıybet, fitne-fesat, dedi-kodu, malayani, boş ve gereksiz işlerde kullanmamalıyız. Aklımızı, gönlümüzü, hislerimizi olumsuz güç çıkaran tahayyüllerden, süflî dileklerin izini takip eden tasavvurlardan, heva ve hevesleri okşayan temayüllerden sıyrılıp arınmalıyız.
Bu olumsuz ve ziyanlı güç kapılarını kapattıktan daha sonra, bu donanımlara sinerji, memnunluk ve huzur dağıtan hoş kapıları açmalıyız. Örneğin: Gözlerimizi, ilahî sıfatların tecellilerini yansıtan şahane sanat tablolarını gözlemleyen, Allah’ın kitabını, peygamberinin sünnetini ve bu iki kaynaktan beslenen ilmî yapıtları okuyan birer dürbün ve rasathane olarak kullanmalıyız. Kulaklarımızı, dünya ve ahiret hayatında faydalı olan bilgilere, sohbetlere, konuşmalara açmalıyız. Lisanımızı, Kur’an ve Sünnetle ilgili nasları, dünyevi ve uhrevi faydaları barındıran yapıtları, zikir ve evradı okumakla meşgul etmeliyiz. Aklımızı, Allah’ın iki kitabı olan kâinat kitabı ile Kur’an’ı anlamaya, tedebbür ve tefekkür etmeye sevk etmeliyiz. Gönlümüzü lebalep yaratanın ve yaratılanın sevgisiyle dolduralım.
RAMAZAN’DA MEREDE-İ ŞEYÂTÎN NASIL ZİNCİRE VURULUR?
Peygamber Efendimiz (s.a.v) “Ramazan ayı girince Cennet kapıları açılır, Cehennemin kapıları kapanır ve merede-i şeyâtîn zincire vurulur.” (Buhari, Savm, 5) buyurmuştur. Hadiste geçen ‘Merede’, inatçılar, direnenler, saldırganlar demektir. Bu sözle, şeytanların en azgınları, ipe-sapa gelmezleri, gözü dönmüşleri kastedilmektedir. Evet, bu mübarek ayda, ‘merede-i şeyâtîn’ zincire vurulmaktadır. Ramazan ayında bağlanan şeytanlar, özel şeytanlar değildir; daha ziyanlı ve şerli şeytanlardır. her insanın özel şeytanı ise beşerle daima birlikte bulunmaktadır. Şayet şeytan beşerden ayrılsa bu biçimde insanın terakki zembereği durur. Grafit denilen madenin 100 bin atmosfer basınç ve 3 bin derece sıcaklık altında tutulmasıyla lakin elmas elde edildiği düşünülürse, insan fıtratındaki elmastan epeyce daha değerli madenlerin açığa çıkması için şeytanların ne kadar gerekli olduğunu idrak edebiliriz.
Ancak Ramazan ayındaki atmosferin daha nurani ve mânevî iklimle hayat bulması, gönüllerin iman ve Kur’an parıltılarına boyanması ve her insanın derecesine göre cesedinden sıyrılıp ruhi bir hayata adım atması sebebiyle Ramazan-ı Şerif’te bu şeytanların etkileri ve ziyanları azalabilir.
Üstte açıklamaya çalıştığımız konuları kelam konusu hadisi ışığında özetlersek, denilebilir ki, maddi-manevi donanımlarımıza ziyanlı kapıların kapanması şeytanların bağlanması ve cehennem kapılarının kapanması manasına geldiği üzere, bu donanımlara olumlu, faydalı ve sinerji dağıtan kapıların açılması da ilham meleklerinin yardımcı olması ve cennet kapılarının arkasına kadar açılması manasına gelir. Ne olur, bize hoş ilhamla yardımcı olmak isteyen meleklere biz de hoş kapılarımızı açarak yardımcı olalım..