Hafize Kovan’a 3.5 yaşındayken, albümin isimli proteinin bedenden idrara hayli fazla ölçüde geçmesi ile oluşan ve bir yahut iki böbreğin de hasar görmesi manasına gelen nefrotik sendrom teşhisi konuldu. 12 yaşındayken babasından böbrek nakli yapılan Kovan, olağan hayatına devam ederken 1.5 yıl daha sonra hastalığının yenidenladığını öğrendi. 27 yıl evvel diyalizle tanışan Kovan, hastalığına karşın diş teknisyenliği yaptığı laboratuvardaki ağır mesaisinin akabinde haftada üç gün koşu idmanlarına katılıyor. Çok sayıda madalyanın sahibi olan Kovan, 12 Mart’ta yapılacak Memleketler arası Maraton İzmir yarışı için hazırlık yapıyor.
“HAFTADA ÜÇ GÜN 8 SAAT DİYALİZE GİRİYORUM”
Diyalizle yaşamayı öğrendiğini fakat sağlıklı kalmaya büyük ihtimam gösterdiğini anlatan Hafize Kovan, “7 yıldır meskende diyalize giriyorum. Daha evvel merkeze gidiyordum fakat uzun diyalizin daha faydalı olduğunu, hayat kalitesini yükselttiğini öğrendim. Ailemi ikna edip konut diyalizine başladım. Mesken diyalizi hayli rahat, makinem bozulduğunda merkeze gitmem gerekiyor. Fakat bu artık bana azap üzere geliyor. Birinci vakit içinderda yanlış bir şey yapmaktan korkuyordum lakin varsayım ettiğimden çabuk öğrendim. İşten çıkıp konuta gidiyor, makinemi hazırlıyorum. Haftada üç gün 8 saat diyalize giriyorum. Sabah çıkışımı yapıyorum. Biraz dinlendikten daha sonra işe geliyorum. Haftada 6 gün ağır çalışıyorum. Fakat epey mutluyum” diye konuştu.
HAYATTA MAHZUR YOK
Bisiklet kullanmayı epey sevdiğini, sakatlık yaşayınca koşuya başladığını anlatan Hafize Kovan, “Adım Adım” oluşumu ile 8 yıldır koştuğunu ve mental olarak kendisini epeyce düzgün hissettiğini lisana getirdi. Kent haricindeki maratonlara da katıldığını, yardım kampanyaları ile diğerlerine yardım sağlamanın da memnunluğunu artırdığını söyleyen Kovan, “Amatör olarak koşuyorum. Koşmak bana fazlaca fazla şey kattı. Kaybolmuştum, kendimi buldum. Kimse ben söylemediğim sürece benim hasta olduğumu anlamıyor. Şaşırıp, ‘Sen nasıl diyaliz hastasısın, rengin güzel, hiç yorulmuyor musun’ diye soruyorlar. Gayem, benim üzere diyalize girenlere diyalizin hiç bir şeye mahzur olmadığını göstermek. Kendime uygun baktığım sürece spora daima devam edeceğim” dedi.
“HAFTADA ÜÇ GÜN 8 SAAT DİYALİZE GİRİYORUM”
Diyalizle yaşamayı öğrendiğini fakat sağlıklı kalmaya büyük ihtimam gösterdiğini anlatan Hafize Kovan, “7 yıldır meskende diyalize giriyorum. Daha evvel merkeze gidiyordum fakat uzun diyalizin daha faydalı olduğunu, hayat kalitesini yükselttiğini öğrendim. Ailemi ikna edip konut diyalizine başladım. Mesken diyalizi hayli rahat, makinem bozulduğunda merkeze gitmem gerekiyor. Fakat bu artık bana azap üzere geliyor. Birinci vakit içinderda yanlış bir şey yapmaktan korkuyordum lakin varsayım ettiğimden çabuk öğrendim. İşten çıkıp konuta gidiyor, makinemi hazırlıyorum. Haftada üç gün 8 saat diyalize giriyorum. Sabah çıkışımı yapıyorum. Biraz dinlendikten daha sonra işe geliyorum. Haftada 6 gün ağır çalışıyorum. Fakat epey mutluyum” diye konuştu.
HAYATTA MAHZUR YOK
Bisiklet kullanmayı epey sevdiğini, sakatlık yaşayınca koşuya başladığını anlatan Hafize Kovan, “Adım Adım” oluşumu ile 8 yıldır koştuğunu ve mental olarak kendisini epeyce düzgün hissettiğini lisana getirdi. Kent haricindeki maratonlara da katıldığını, yardım kampanyaları ile diğerlerine yardım sağlamanın da memnunluğunu artırdığını söyleyen Kovan, “Amatör olarak koşuyorum. Koşmak bana fazlaca fazla şey kattı. Kaybolmuştum, kendimi buldum. Kimse ben söylemediğim sürece benim hasta olduğumu anlamıyor. Şaşırıp, ‘Sen nasıl diyaliz hastasısın, rengin güzel, hiç yorulmuyor musun’ diye soruyorlar. Gayem, benim üzere diyalize girenlere diyalizin hiç bir şeye mahzur olmadığını göstermek. Kendime uygun baktığım sürece spora daima devam edeceğim” dedi.