bencede
New member
Barselona Özerk Üniversitesi
Yaşadığımız global ısınma, tıpkı çevresel düzensizliklerin geçmişte insan toplulukları için büyük sonuçlar doğurduğu üzere, insanlık tarihi açısından yaygın sonuçlar doğuruyor ve doğurmaya devam edecek. ‘8.2 binyıl olayı’ diye isimlendirilen olay, Kuzey Amerika’daki göllerden yayılan soğuk eriyik suyunun Kuzey Atlantik’e taşması ve ardından okyanus deveran sistemlerini durdurmasının yol açtığı, son 11 bin 700 yılın en büyük ve en ani iklim olayı olarak belirlendi. Bu olayın niye olduğu soğuma ve kuraklaşma tesirleri, Avrupa’nın Atlantik kıyıları da dahil olmak üzere, gezegen genelinde belgelendi. tıpkı vakitte, ‘8.2 binyıl’ olayının farklı ortam ve insan toplumları üstündeki geniş tesirleri sıklıkla kanıtlanmaktan fazla var iseyım olarak tartışıldı.
Scientific Reports mecmuasında, Barcelona Özerk Üniversitesi Etraf Bilimi ve Teknolojisi Enstitüsü’nden ve Barcelona Tarih Öncesi Bölümü’nden araştırmacı Asier García Escárzaga ve Cantabria Üniversitesi’den Igor Gutiérrez Zugasti tarafınca yönetilen bir araştırma makalesi yayınlandı. Araştırma, La Rioja Üniversitesi ve Almanya’daki Max Planck Enstitüsü’nden başka akademik merkezlerin (Max Planck Enstitüsü, Burgos Üniversitesi, Madrid Complutense Üniversitesi ve Faro Üniversitesi) üyeleriyle bir arada yürütüldü.
KABUKLARLA AYDINLANAN TARİH
Araştırma dahilinde, İspanya’nın Asturias bölgesinde bulunan El Mazo Mağarası’ndaki deniz kabuğu birikintisinden elde edilen kabuk kalıntıları üzerinde fazlaca-disiplinli bir arkeomalakolojik çalışma ve stabil oksijen izotop tahlilleri uygulandı. 1500 yıllık uzun bir stratigrafik katmanlar barındıran El Mazo, Avrupa Atlantik kıyılarında her bir arkeolojik tabakanın ziyadesiyle yüksek kronolojik çözünürlüğüne sahip olduğu eşsiz bir alan.
Bu bilim insanlarının ulaştığı sonuçlar, deniz kabukları üzerinde ölçülen kararlı oksijen izotop kıymetlerinden elde edilen daha soğuk deniz suyu sıcaklıklarının, farklı kabuklu deniz hayvanı çeşitlerinin mevcudiyetinde değişikliklere yol açtığını tespit etmelerine imkan sağladı. örneğin, en hayli rastlanan ve sıcağa ahenk sağlamış P. lineatus tipleri, ‘8.2 binyıl’ olayı esnasında azalırken, yaygın olarak görülen ve soğuğa ahenk sağlamış öteki bir cins olan P. vulgata’nın sayısı artmıştı. Değişik bir biçimde, sıcağa ahenk sağlayan deniz yumuşakçası P. depressa da, öteki ılık su cinslerine kıyasla düşük sıcaklıklara karşı daha yüksek direnç göstermesi niçiniyle, bu soğuk periyotta çoğaldı.
BOYUTLAR KÜÇÜLDÜ
Ulaştıkları sonuçlar, bunların yanı sıra, yumuşakçaların ortalama büyüklüğünde bir azalma ve daha tehlikeli kıyı bölgelerinde artan toplayıcılık delillerinin gösterdiği üzere, beşerler tarafınca gerçekleştirilen yumuşakça avındaki ağırlaşmada bir artış olduğunu gözler önüne serdi. Araştırma muharrirleri, bu durumun, soğuma olayı esnasında bir sığınak fonksiyonu bakılırsan ve toplulukları daha iç bölümlerden buralara gerçek göçmeye teşvik eden bu Atlantik kıyı bölgelerindeki insan nüfusunun artmasından kaynaklandığını ileri sürüyorlar. Öte yandan, El Mazo etrafındaki topluluklar kıyıdaki kaynaklardan çok seviyede yaralanmaktan kaçınmayı başardılar; çünkü yumuşakçaların ortalama büyüklüğü, uzun ömürlü cinslerin hayatta kalma gayretini sürdürebilmek için, çağdaş düzenlemelerin belirlediği en az boyut olan 20 mm’nin altına nadir formda düşmüştü.
Yayınlanan çalışmanın başyazarı olan Asier García-Escárzaga, “Ulaştığımız sonuçlar, iklim ve nüfus yapısındaki büyük değişimlere rağmen, batı Avrupa’daki son toplayıcılardan kimileri tarafınca lokal deniz ekolojik ayrıntılarının kullanılmaya devam ettiğini gösteriyor” diyor.
Arkeolojik alanlardan sağlanan yumuşakçaların taksonomik, jeokimyasal ve kronolojik tahlillerinin birleştirilmesiyle ulaşılan sonuç, iklim değişikliğinin deniz ortamları üzerinde sahip olduğu kıymeti tespit etmeyi amaçlayan öteki çalışmalar için değerli tesirlere sahip ve bizlere gelecekte yaşanacak iklimsel değişimlerin büyüklüğü ve doğasıyla ve insan toplulukları üstündeki tesirleriyle ilgili detaylı ipuçları sağlayabilir.
Yazının yepyenisi EurekAlert sitesinden alınmıştır. (Çeviren: Tarkan Tufan)
Yaşadığımız global ısınma, tıpkı çevresel düzensizliklerin geçmişte insan toplulukları için büyük sonuçlar doğurduğu üzere, insanlık tarihi açısından yaygın sonuçlar doğuruyor ve doğurmaya devam edecek. ‘8.2 binyıl olayı’ diye isimlendirilen olay, Kuzey Amerika’daki göllerden yayılan soğuk eriyik suyunun Kuzey Atlantik’e taşması ve ardından okyanus deveran sistemlerini durdurmasının yol açtığı, son 11 bin 700 yılın en büyük ve en ani iklim olayı olarak belirlendi. Bu olayın niye olduğu soğuma ve kuraklaşma tesirleri, Avrupa’nın Atlantik kıyıları da dahil olmak üzere, gezegen genelinde belgelendi. tıpkı vakitte, ‘8.2 binyıl’ olayının farklı ortam ve insan toplumları üstündeki geniş tesirleri sıklıkla kanıtlanmaktan fazla var iseyım olarak tartışıldı.
Scientific Reports mecmuasında, Barcelona Özerk Üniversitesi Etraf Bilimi ve Teknolojisi Enstitüsü’nden ve Barcelona Tarih Öncesi Bölümü’nden araştırmacı Asier García Escárzaga ve Cantabria Üniversitesi’den Igor Gutiérrez Zugasti tarafınca yönetilen bir araştırma makalesi yayınlandı. Araştırma, La Rioja Üniversitesi ve Almanya’daki Max Planck Enstitüsü’nden başka akademik merkezlerin (Max Planck Enstitüsü, Burgos Üniversitesi, Madrid Complutense Üniversitesi ve Faro Üniversitesi) üyeleriyle bir arada yürütüldü.
KABUKLARLA AYDINLANAN TARİH
Araştırma dahilinde, İspanya’nın Asturias bölgesinde bulunan El Mazo Mağarası’ndaki deniz kabuğu birikintisinden elde edilen kabuk kalıntıları üzerinde fazlaca-disiplinli bir arkeomalakolojik çalışma ve stabil oksijen izotop tahlilleri uygulandı. 1500 yıllık uzun bir stratigrafik katmanlar barındıran El Mazo, Avrupa Atlantik kıyılarında her bir arkeolojik tabakanın ziyadesiyle yüksek kronolojik çözünürlüğüne sahip olduğu eşsiz bir alan.
Bu bilim insanlarının ulaştığı sonuçlar, deniz kabukları üzerinde ölçülen kararlı oksijen izotop kıymetlerinden elde edilen daha soğuk deniz suyu sıcaklıklarının, farklı kabuklu deniz hayvanı çeşitlerinin mevcudiyetinde değişikliklere yol açtığını tespit etmelerine imkan sağladı. örneğin, en hayli rastlanan ve sıcağa ahenk sağlamış P. lineatus tipleri, ‘8.2 binyıl’ olayı esnasında azalırken, yaygın olarak görülen ve soğuğa ahenk sağlamış öteki bir cins olan P. vulgata’nın sayısı artmıştı. Değişik bir biçimde, sıcağa ahenk sağlayan deniz yumuşakçası P. depressa da, öteki ılık su cinslerine kıyasla düşük sıcaklıklara karşı daha yüksek direnç göstermesi niçiniyle, bu soğuk periyotta çoğaldı.
BOYUTLAR KÜÇÜLDÜ
Ulaştıkları sonuçlar, bunların yanı sıra, yumuşakçaların ortalama büyüklüğünde bir azalma ve daha tehlikeli kıyı bölgelerinde artan toplayıcılık delillerinin gösterdiği üzere, beşerler tarafınca gerçekleştirilen yumuşakça avındaki ağırlaşmada bir artış olduğunu gözler önüne serdi. Araştırma muharrirleri, bu durumun, soğuma olayı esnasında bir sığınak fonksiyonu bakılırsan ve toplulukları daha iç bölümlerden buralara gerçek göçmeye teşvik eden bu Atlantik kıyı bölgelerindeki insan nüfusunun artmasından kaynaklandığını ileri sürüyorlar. Öte yandan, El Mazo etrafındaki topluluklar kıyıdaki kaynaklardan çok seviyede yaralanmaktan kaçınmayı başardılar; çünkü yumuşakçaların ortalama büyüklüğü, uzun ömürlü cinslerin hayatta kalma gayretini sürdürebilmek için, çağdaş düzenlemelerin belirlediği en az boyut olan 20 mm’nin altına nadir formda düşmüştü.
Yayınlanan çalışmanın başyazarı olan Asier García-Escárzaga, “Ulaştığımız sonuçlar, iklim ve nüfus yapısındaki büyük değişimlere rağmen, batı Avrupa’daki son toplayıcılardan kimileri tarafınca lokal deniz ekolojik ayrıntılarının kullanılmaya devam ettiğini gösteriyor” diyor.
Arkeolojik alanlardan sağlanan yumuşakçaların taksonomik, jeokimyasal ve kronolojik tahlillerinin birleştirilmesiyle ulaşılan sonuç, iklim değişikliğinin deniz ortamları üzerinde sahip olduğu kıymeti tespit etmeyi amaçlayan öteki çalışmalar için değerli tesirlere sahip ve bizlere gelecekte yaşanacak iklimsel değişimlerin büyüklüğü ve doğasıyla ve insan toplulukları üstündeki tesirleriyle ilgili detaylı ipuçları sağlayabilir.
Yazının yepyenisi EurekAlert sitesinden alınmıştır. (Çeviren: Tarkan Tufan)