Aile Mahkemesi’ndeki bir boşanma davasında düğünde takılan altınlardan dolayı sorun yaşandı. Davacı bayan, altınların kendisine ilişkin olduğunu tez etti.
Davacı bayan; taraflara düğünde takılan 200 adet çeyrek altın, 6 adet tam altın, 3 adet yarım altın, 19 adet 20’şer gram 22 ayar altın bilezik ile 1 adet 14 ayar 13 gram altın bilezikten oluşan ziynet eşyasının evvela motamot iadesine, mümkün olmaması hâlinde ödeme günündeki kıymetlerinin davalıdan tahsiline karar verilmesini talep etti.
Davalı damat ise talep edilen ölçüde ziynet eşyasının bulunmadığını, toplamda 150 civarı küçük altın ve türlü ölçülerde bilezik takıldığını lakin örf ve adetlere bakılırsa düğünde takılan tüm takıların erkek tarafına ilişkin olduğunu savunarak davanın reddine karar verilmesini istedi.
Aile Mahkemesi; düğünlerdeki takıların kime takıldıysa ona ilişkin olacağına ait geleneklerinden bahseden davalı şahidinin beyanı ve taraflara takılan takıları gösterir eksper raporu doğrultusunda davanın kısmen kabulüne hükmetti. sonucu davacı bayan temyiz edince devreye giren Yargıtay 3. Hukuk Dairesi bozdu. bir daha yapılan yargılamada mahkeme birinci sonucunda direndi. Davacı bayan bir daha temyiz müracaatında bulununca devreye bu kere Yargıtay Hukuk Genel Konseyi girdi.
YAZILI KURAL YOK
Saatler süren yargılama daha sonrası Konsey, sonucunı oy oldukcaluğu ile verebildi. Kararda; kural olarak, düğün sırasında takılan ziynet eşyaları, kim tarafınca, kime takılırsa takılsın, bayana bağışlanmış sayılır ve artık bayanın şahsi malı sayılacağı vurgulandı.
Yasal mevzuatta, düğün sırasında takılan ziynet ile mali kıymeti olan bütün eşyanın aidiyeti konusunda yazılı bir karar bulunmadığı lisana getirildi. Bu sebeple örf ve adet hukuku uygulandığı hatırlatıldı.
Yargıtay’ın yerleşik uygulamasına, yaygın örf ve adet ile ülke gerçeklerine göre kural olarak, düğün sırasında takılan ziynet eşyası ve paralar kim tarafınca ve hangi eşe takılırsa takılsın bilakis bir mutabakat ya da örf ve adet kuralı olmadığı takdirde bayana bağışlanmış sayıldığı ve artık bayanın şahsi malı kabul edildiği açıklandı. Yani erkeğe takılan ziynetler ve paraların da aksi kanıtlanmadığı surece bayana ilişkin olduğunun altı çizildi.
Davacı bayan; taraflara düğünde takılan 200 adet çeyrek altın, 6 adet tam altın, 3 adet yarım altın, 19 adet 20’şer gram 22 ayar altın bilezik ile 1 adet 14 ayar 13 gram altın bilezikten oluşan ziynet eşyasının evvela motamot iadesine, mümkün olmaması hâlinde ödeme günündeki kıymetlerinin davalıdan tahsiline karar verilmesini talep etti.
Davalı damat ise talep edilen ölçüde ziynet eşyasının bulunmadığını, toplamda 150 civarı küçük altın ve türlü ölçülerde bilezik takıldığını lakin örf ve adetlere bakılırsa düğünde takılan tüm takıların erkek tarafına ilişkin olduğunu savunarak davanın reddine karar verilmesini istedi.
Aile Mahkemesi; düğünlerdeki takıların kime takıldıysa ona ilişkin olacağına ait geleneklerinden bahseden davalı şahidinin beyanı ve taraflara takılan takıları gösterir eksper raporu doğrultusunda davanın kısmen kabulüne hükmetti. sonucu davacı bayan temyiz edince devreye giren Yargıtay 3. Hukuk Dairesi bozdu. bir daha yapılan yargılamada mahkeme birinci sonucunda direndi. Davacı bayan bir daha temyiz müracaatında bulununca devreye bu kere Yargıtay Hukuk Genel Konseyi girdi.
YAZILI KURAL YOK
Saatler süren yargılama daha sonrası Konsey, sonucunı oy oldukcaluğu ile verebildi. Kararda; kural olarak, düğün sırasında takılan ziynet eşyaları, kim tarafınca, kime takılırsa takılsın, bayana bağışlanmış sayılır ve artık bayanın şahsi malı sayılacağı vurgulandı.
Yasal mevzuatta, düğün sırasında takılan ziynet ile mali kıymeti olan bütün eşyanın aidiyeti konusunda yazılı bir karar bulunmadığı lisana getirildi. Bu sebeple örf ve adet hukuku uygulandığı hatırlatıldı.
Yargıtay’ın yerleşik uygulamasına, yaygın örf ve adet ile ülke gerçeklerine göre kural olarak, düğün sırasında takılan ziynet eşyası ve paralar kim tarafınca ve hangi eşe takılırsa takılsın bilakis bir mutabakat ya da örf ve adet kuralı olmadığı takdirde bayana bağışlanmış sayıldığı ve artık bayanın şahsi malı kabul edildiği açıklandı. Yani erkeğe takılan ziynetler ve paraların da aksi kanıtlanmadığı surece bayana ilişkin olduğunun altı çizildi.