“Bir toplum ortasında bayanın spora iştiraki, bayanın o toplum içerisindeki genel statüsünün bir yansımasıdır. Dünya genelinde de hanımın pozisyonu ve kendisine biçilen roller düşünüldüğünde, spor ortasında hanımın atlet özelliğindilk evvel cinsiyetiyle değerlendirildiği söylenebilir.”
bu biçimde demiş Füsun Hoca kitabında… (Prof.Dr.Füsun Öztürk Kuter – Toplumsal Boyutlarıyla Spor)
Tıpkı yazının devamında da, şu saptamalara yer vermiş:
… Çoğunluk şuurunda yatan, bayanın sporda varlığının garipsenmesidir. Bayan spor haberlerinin verilmesinde, ekseriyetle sporun kendisi değil de, alışılmamışlık ve mizahi olması üzerine kurulur. Medyada bayan atletlerle ilgili haberlerin birçoklarında onların konut bayanı ve annelik özelliği üzerinde durulur. Bayan atletlerle ilgili fotoğraf yahut televizyon imajları ise ya değişikliklerini vurgulayacak durumlardan ya da tam tersine spor yapan hanımın nasıl cinsiyetinden uzaklaşarak erkekleştiğini vurgulayacak pozlardan oluşur. Zira sporun çağrıştırdığı, süratli, kuvvetli ve güçlü olma üzere özellikler beraberinde erkek cinsinin çağrıştırdığı özelliklerdir. Bu niçinle spor genelde erkek kimliği ile özdeşleşmiştir ve erkek işi olarak görülür…
Biraz daha tarihin derinlerine inerek; Antik Yunan’da ve Baron De Coubertin’in birinci olimpiyatlarında bayanlara sporda yer olmadığını da ortaya koymuş.
Ulu Başkanımız Atatürk’ün çizdiği yolda ve Türk bayanı’na verdiği kıymet çerçevesinde, Cumhuriyet’in birinci senelerından başlayan, bayan atletlerimizin misyonunun, günümüzde dünya sporuna damga vuran bayan atletlerimize evrildiği süreçte, derin bir sitem taşıyan hocanın tezlerinin, sevinerek, çürümeye başladığını görüyoruz.
Her ne kadar kimi örümcek başlar, Türk’ün dünyaya baş tutuşunu betimleyen o sevinç karelerinde ya da maç fotoğraflarında, kızlarımızın kolunu bacağını blurlamaya çalışsa da bugün Türk Toplumu buraları oldukcatan aşmıştır ve bayan atletleriyle gurur duymaktadır. Türk Spor medyası da bayan atletlerimizi, bir cinsel öge olarak görmenin hayli daha üzerinde bir niyet yapısına sahip olup, her vakit onların teşvikcisi ve destekçisi olmuştur.
Bırakın erkeklerden geri durmayı bayan atletlerimiz olimpiyatlarda grup sporlarında Türkiye’yi temsil etme bağlamında erkeklerden öne geçmiş ve birincisi başarmıştır (2012 Londra Basketbol ve Voleybol – 2020 Tokyo Voleybol ve kılpayı kaçan birinci kadro madalyası)… Türk halkı ve Türk Spor Kamuoyu da onların hakkını vermektedir.
Olimpiyatlara katılan birinci bayan Türk bayan atlet Üner Teoman, yaşı çabucak hemen 14 iken, 1948 Londra Olimpiyatları’nda 100 metre branşında yarışarak dördüncü gelmiş.
1916’da Berlin’de doğan ve Cumhuriyet ilan edildikten daha sonra Türkiye’ye gelen Halet Çambel, 1936 Berlin Olimpiyatları’na eskrimde katılan birinci Türkiyeli bayandır. (Jesse Owens’ın madalyasını içine sindiremeyen Hitler’le tanışmayı muhakkak reddetmiştir)
Jenerasyonlardan bu yana bayan atletlerimiz gurur abideleri ile muvaffakiyetler oluşturmuşlar. 1932’de erkeklere toz yutturan Türkiye’nin birinci bayan araba yarışcısı Samiye Cahid Hanım (Morkaya)… 1975’te Manş’ı geçen birinci Türk bayan yüzücü Nesrin Olgun… Rüzgarın kızı Semra Aksu…
Ve son devirde okçuluktan, cimnastiğe, bokstan, güreşe, atletizmden, atıcılığa, yelkene dünyanın kuvvetli atletleriyle başa baş yarışan, onları geride bırakan evvelden hayal bile edemediğimiz branşlarda Avrupa, dünya şampiyonalarında madalya kovalayan ve gelecek Paris Olimpiyatları’nda madalya beklediğimiz birçok başarılı Türk bayanı…
Atatürk’ün bayanlarından devraldıkları mirasla birden fazla da İzmirli, Egeli pek hayli bayan atletimiz gururla Ay-Yıldız’ı temsil ediyorlar. Giderek zorlaşan ömür şartlarında başarılarıyla bize moral veriyorlar.
Ne keyifli bu biçimdesine bedelli bayan atletlerimize sahip olan bize. Ne memnun Türk’üm diyene…
bu biçimde demiş Füsun Hoca kitabında… (Prof.Dr.Füsun Öztürk Kuter – Toplumsal Boyutlarıyla Spor)
Tıpkı yazının devamında da, şu saptamalara yer vermiş:
… Çoğunluk şuurunda yatan, bayanın sporda varlığının garipsenmesidir. Bayan spor haberlerinin verilmesinde, ekseriyetle sporun kendisi değil de, alışılmamışlık ve mizahi olması üzerine kurulur. Medyada bayan atletlerle ilgili haberlerin birçoklarında onların konut bayanı ve annelik özelliği üzerinde durulur. Bayan atletlerle ilgili fotoğraf yahut televizyon imajları ise ya değişikliklerini vurgulayacak durumlardan ya da tam tersine spor yapan hanımın nasıl cinsiyetinden uzaklaşarak erkekleştiğini vurgulayacak pozlardan oluşur. Zira sporun çağrıştırdığı, süratli, kuvvetli ve güçlü olma üzere özellikler beraberinde erkek cinsinin çağrıştırdığı özelliklerdir. Bu niçinle spor genelde erkek kimliği ile özdeşleşmiştir ve erkek işi olarak görülür…
Biraz daha tarihin derinlerine inerek; Antik Yunan’da ve Baron De Coubertin’in birinci olimpiyatlarında bayanlara sporda yer olmadığını da ortaya koymuş.
Ulu Başkanımız Atatürk’ün çizdiği yolda ve Türk bayanı’na verdiği kıymet çerçevesinde, Cumhuriyet’in birinci senelerından başlayan, bayan atletlerimizin misyonunun, günümüzde dünya sporuna damga vuran bayan atletlerimize evrildiği süreçte, derin bir sitem taşıyan hocanın tezlerinin, sevinerek, çürümeye başladığını görüyoruz.
Her ne kadar kimi örümcek başlar, Türk’ün dünyaya baş tutuşunu betimleyen o sevinç karelerinde ya da maç fotoğraflarında, kızlarımızın kolunu bacağını blurlamaya çalışsa da bugün Türk Toplumu buraları oldukcatan aşmıştır ve bayan atletleriyle gurur duymaktadır. Türk Spor medyası da bayan atletlerimizi, bir cinsel öge olarak görmenin hayli daha üzerinde bir niyet yapısına sahip olup, her vakit onların teşvikcisi ve destekçisi olmuştur.
Bırakın erkeklerden geri durmayı bayan atletlerimiz olimpiyatlarda grup sporlarında Türkiye’yi temsil etme bağlamında erkeklerden öne geçmiş ve birincisi başarmıştır (2012 Londra Basketbol ve Voleybol – 2020 Tokyo Voleybol ve kılpayı kaçan birinci kadro madalyası)… Türk halkı ve Türk Spor Kamuoyu da onların hakkını vermektedir.
Olimpiyatlara katılan birinci bayan Türk bayan atlet Üner Teoman, yaşı çabucak hemen 14 iken, 1948 Londra Olimpiyatları’nda 100 metre branşında yarışarak dördüncü gelmiş.
1916’da Berlin’de doğan ve Cumhuriyet ilan edildikten daha sonra Türkiye’ye gelen Halet Çambel, 1936 Berlin Olimpiyatları’na eskrimde katılan birinci Türkiyeli bayandır. (Jesse Owens’ın madalyasını içine sindiremeyen Hitler’le tanışmayı muhakkak reddetmiştir)
Jenerasyonlardan bu yana bayan atletlerimiz gurur abideleri ile muvaffakiyetler oluşturmuşlar. 1932’de erkeklere toz yutturan Türkiye’nin birinci bayan araba yarışcısı Samiye Cahid Hanım (Morkaya)… 1975’te Manş’ı geçen birinci Türk bayan yüzücü Nesrin Olgun… Rüzgarın kızı Semra Aksu…
Ve son devirde okçuluktan, cimnastiğe, bokstan, güreşe, atletizmden, atıcılığa, yelkene dünyanın kuvvetli atletleriyle başa baş yarışan, onları geride bırakan evvelden hayal bile edemediğimiz branşlarda Avrupa, dünya şampiyonalarında madalya kovalayan ve gelecek Paris Olimpiyatları’nda madalya beklediğimiz birçok başarılı Türk bayanı…
Atatürk’ün bayanlarından devraldıkları mirasla birden fazla da İzmirli, Egeli pek hayli bayan atletimiz gururla Ay-Yıldız’ı temsil ediyorlar. Giderek zorlaşan ömür şartlarında başarılarıyla bize moral veriyorlar.
Ne keyifli bu biçimdesine bedelli bayan atletlerimize sahip olan bize. Ne memnun Türk’üm diyene…