İlk elektrikli küçük uçaktan sonra, elektrikli uçuşta bir sonraki büyük adım, 19 koltuklu yolcu sınıfı uçaklar olacak. CoCoRe (Commuter Research for Commuter Research) projesinde, Alman Havacılık ve Uzay Merkezi (DLR) ve Bauhaus Luftfahrt, hibrit-elektrikli 19 koltuklu araçların olanaklarını ve potansiyelini analiz etti. Bu, elektrikli sürücülerin bu sınıfta 350 kilometreye kadar sık uçuş yapılan kısa mesafelerde CO2 tasarrufu sağlamak için kullanılabileceğini göstermektedir. Gelecekte, daha az bağlantıya sahip orta ölçekli şehirlerdeki havalimanlarından hava taksisi bağlantıları da bu mesafe aralığında düşünülebilir.
Alt takım nasellerinin üzerindeki piller
Bugün, dünya çapında yaklaşık 3.000 banliyö sınıfı uçak hizmet veriyor ve son yıllarda sivil sektöre yılda bir düzineden biraz fazla 19 koltuklu uçak teslim ediliyor. DLR Enstitüsü’nden proje yöneticisi Wolfgang Grimme, “Çalışmamızda, birkaç modifikasyonla, 19 koltuklu Do-228’e ve özellikle bugün uçan Jetstream 31’e yakından dayanan bir konfigürasyonu inceledik” diye açıklıyor. Havaalanları ve Hava Taşımacılığı. Araştırmacılar, tasarımlarında özellikle hızlı bir şekilde değiştirilebilen pil bloklarını barındırmak için kanatların üzerine uzatılan iniş takımlarını değiştirdiler. “Bu, nispeten ağır pillerin ağırlığını tam olarak uçağın kalkış ve iniş için en uygun olduğu yerde – doğrudan iniş takımlarının üzerinde tuttuğumuz anlamına geliyor. Boş piller bir havaalanında hızlı ve kolay bir şekilde değiştirilebilir.”
Toplam kalkış kütlesi 8,6 ton olan iki tonluk pillerin ağırlığıyla sınırlı olan araştırmacılar, konseptlerinde tamamen elektrikle çalışan 200 kilometrelik bir menzil varsayıyorlar. Gereksinimlere bağlı olarak bu, ilgili pervaneye bağlanabilen ve ayrılabilen gaz türbini şeklindeki iki menzil genişletici ile 1000 kilometrenin üzerindeki bir menzile genişletilebilir. “Araştırmamıza göre, dünya çapındaki 19 koltuklu uçakların yüzde 56’sı 200 kilometrenin altında uçuş rotaları ve yüzde 83’ü 350 kilometrenin altında uçuyor; bu nedenle, bir menzil genişletici ile desteklenen bu tamamen elektrikli uçuş kombinasyonu, şimdiden uçuş alanındaki CO2 emisyonlarının büyük bir bölümünü önlüyor. banliyö uçağı olurdu,” diye açıklıyor Bauhaus Luftfahrt’tan Dr. Annika Paul. Menzil genişletici, böyle bir elektrikli uçağın güvenliği için de çok önemlidir, çünkü acil bir durumda, örneğin kötü hava koşullarında daha uzak bir alternatif havalimanına gidilmesi gerektiğinde, gerekli ek menzili sağlar. Bu nedenle menzil genişletici, pilin yedek olarak kullanılması gerekmediğinden tamamen elektrikli daha uzun bir uçuş sağlıyor” diye açıklıyor uçak konseptinin geliştiricisi DLR Havacılıkta Sistem Mimarileri Enstitüsü’nden Georgi Atanasov.
Gelecekte pillerin depolama kapasitesinin daha da geliştirilmesiyle, aynı pil ağırlığıyla 200 kilometreden fazla tamamen elektrikli bir menzil de düşünülebilir. Buna ek olarak, yeni uçak konfigürasyonlarının özellikle maliyetli gelişimi, örneğin modern, daha hafif bir uçak tasarımı ile birlikte kanatlara dağıtılan çok sayıda elektrikli pervane ile, tamamen elektrikli uçuşun menzilini de genişletecektir. Bu nedenlerden dolayı, gelecekte 400 kilometreden fazla tamamen elektrikli uçuşlar oldukça düşünülebilir.
Orta ölçekli şehirleri doğrudan birbirine bağlayın
CoCoRe projesindeki araştırmacılar, teknik olasılıkları analiz etmenin yanı sıra, elektrikli banliyö uçakları için olası uygulama alanlarının pazar analizini de gerçekleştirdi. Araştırmacılar, Kanada gibi az yolcu hacmine sahip uzak bölgeler için küçük besleme uçağı olarak yaygın klasik uygulama alanına ek olarak, Avrupa’da büyük metropol alanlarla doğrudan bağlantıları yetersiz olan orta ölçekli şehirlere de ihtiyaç olduğunu belirlediler. , Diğer şeylerin yanı sıra. Bu şehirler için, daha küçük havaalanlarından ekonomik olarak uygun bir bölgesel hava taksi hizmeti düşünülebilir. Almanya için bu tür rotalar örneğin Mannheim-Berlin, Bremen-Berlin veya Münster-Leipzig’dir. Piller için düşük sayıda yaklaşık 1000 şarj döngüsü ve nispeten düşük CO2 fiyatları, bu tür senaryolar için geleneksel olarak işletilen banliyö uçaklarına kıyasla ekonomik olarak hala zorlayıcıdır. Gelecekte bu faktörler artarsa, elektrikli uçakların ekonomik beklentileri de artacaktır.
Alt takım nasellerinin üzerindeki piller
Bugün, dünya çapında yaklaşık 3.000 banliyö sınıfı uçak hizmet veriyor ve son yıllarda sivil sektöre yılda bir düzineden biraz fazla 19 koltuklu uçak teslim ediliyor. DLR Enstitüsü’nden proje yöneticisi Wolfgang Grimme, “Çalışmamızda, birkaç modifikasyonla, 19 koltuklu Do-228’e ve özellikle bugün uçan Jetstream 31’e yakından dayanan bir konfigürasyonu inceledik” diye açıklıyor. Havaalanları ve Hava Taşımacılığı. Araştırmacılar, tasarımlarında özellikle hızlı bir şekilde değiştirilebilen pil bloklarını barındırmak için kanatların üzerine uzatılan iniş takımlarını değiştirdiler. “Bu, nispeten ağır pillerin ağırlığını tam olarak uçağın kalkış ve iniş için en uygun olduğu yerde – doğrudan iniş takımlarının üzerinde tuttuğumuz anlamına geliyor. Boş piller bir havaalanında hızlı ve kolay bir şekilde değiştirilebilir.”
Toplam kalkış kütlesi 8,6 ton olan iki tonluk pillerin ağırlığıyla sınırlı olan araştırmacılar, konseptlerinde tamamen elektrikle çalışan 200 kilometrelik bir menzil varsayıyorlar. Gereksinimlere bağlı olarak bu, ilgili pervaneye bağlanabilen ve ayrılabilen gaz türbini şeklindeki iki menzil genişletici ile 1000 kilometrenin üzerindeki bir menzile genişletilebilir. “Araştırmamıza göre, dünya çapındaki 19 koltuklu uçakların yüzde 56’sı 200 kilometrenin altında uçuş rotaları ve yüzde 83’ü 350 kilometrenin altında uçuyor; bu nedenle, bir menzil genişletici ile desteklenen bu tamamen elektrikli uçuş kombinasyonu, şimdiden uçuş alanındaki CO2 emisyonlarının büyük bir bölümünü önlüyor. banliyö uçağı olurdu,” diye açıklıyor Bauhaus Luftfahrt’tan Dr. Annika Paul. Menzil genişletici, böyle bir elektrikli uçağın güvenliği için de çok önemlidir, çünkü acil bir durumda, örneğin kötü hava koşullarında daha uzak bir alternatif havalimanına gidilmesi gerektiğinde, gerekli ek menzili sağlar. Bu nedenle menzil genişletici, pilin yedek olarak kullanılması gerekmediğinden tamamen elektrikli daha uzun bir uçuş sağlıyor” diye açıklıyor uçak konseptinin geliştiricisi DLR Havacılıkta Sistem Mimarileri Enstitüsü’nden Georgi Atanasov.
Gelecekte pillerin depolama kapasitesinin daha da geliştirilmesiyle, aynı pil ağırlığıyla 200 kilometreden fazla tamamen elektrikli bir menzil de düşünülebilir. Buna ek olarak, yeni uçak konfigürasyonlarının özellikle maliyetli gelişimi, örneğin modern, daha hafif bir uçak tasarımı ile birlikte kanatlara dağıtılan çok sayıda elektrikli pervane ile, tamamen elektrikli uçuşun menzilini de genişletecektir. Bu nedenlerden dolayı, gelecekte 400 kilometreden fazla tamamen elektrikli uçuşlar oldukça düşünülebilir.
Orta ölçekli şehirleri doğrudan birbirine bağlayın
CoCoRe projesindeki araştırmacılar, teknik olasılıkları analiz etmenin yanı sıra, elektrikli banliyö uçakları için olası uygulama alanlarının pazar analizini de gerçekleştirdi. Araştırmacılar, Kanada gibi az yolcu hacmine sahip uzak bölgeler için küçük besleme uçağı olarak yaygın klasik uygulama alanına ek olarak, Avrupa’da büyük metropol alanlarla doğrudan bağlantıları yetersiz olan orta ölçekli şehirlere de ihtiyaç olduğunu belirlediler. , Diğer şeylerin yanı sıra. Bu şehirler için, daha küçük havaalanlarından ekonomik olarak uygun bir bölgesel hava taksi hizmeti düşünülebilir. Almanya için bu tür rotalar örneğin Mannheim-Berlin, Bremen-Berlin veya Münster-Leipzig’dir. Piller için düşük sayıda yaklaşık 1000 şarj döngüsü ve nispeten düşük CO2 fiyatları, bu tür senaryolar için geleneksel olarak işletilen banliyö uçaklarına kıyasla ekonomik olarak hala zorlayıcıdır. Gelecekte bu faktörler artarsa, elektrikli uçakların ekonomik beklentileri de artacaktır.